Tijdens de vuurlooptrainingsdagen ben ik mezelf weer even goed tegen gekomen.
Want zooo… wat komt er veel kijken bij het organiseren en begeleiden van zo’n workshop. Gedurende deze dagen kwamen er allemaal stemmetjes in mijn hoofd voorbij die zeiden:
- “dat kan ik toch nooit”
- “het is veel te moeilijk”
- “ik overzie dit gewoon niet”
- “waarom wil ik dit eigenlijk, laat maar ik kap ermee”
- “ik kan het niet”
Ik had serieus de neiging te vluchten en naar huis te gaan. Echt. Toch kwam er op een gegeven moment een omslag. Waardoor ik de training kon vervolgen en toch heb doorgezet. Wat heb ik gedaan?
Onbewust heb ik onderstaande stappen gevolgd. Ik deel ze hier zodat jij er wellicht ook wat aan hebt. Want iedereen heeft momenten dat je iets wilt veranderen maar je voelt dat ‘iets’ je tegenhoudt. Dat ‘iets’ is je innerlijke saboteur. Dat is het stemmetje dat je klein houdt en jouw tegenhoudt nieuwe stappen te zetten. Ons brein voelt zich het meest relaxed als we binnen onze comfortzone blijven. Doen we iets anders dan wat we gewend zijn dan gaan die stemmetjes roepen. Echter, bedenk eens wanneer jij de meeste energie hebt: als je binnen je comfortzone blijft, of wanneer je iets nieuws doet? Meestal is dat het laatste. Nieuwe dingen doen geeft energie. Het vraagt iets van je. Je stretcht jezelf. Hierdoor ga je talenten aanspreken waarvan je niet wist dat je die in je had. Je talenten aan het werk zetten geeft energie!! Hier volgen de stappen waardoor ik weer kon doen wat ik kwam doen:
- Terugkijkend heb ik mijn gevoel erkent. Lin, je mag angst hebben. Ik heb het daarmee niet weggedrukt. Toen ik dat toestond vloeiden er tranen… Onbewust hield mijn lichaam spanning vast. Dit vloeide weg met mijn tranen toen ik dit gevoel toestond er mee te zijn.
- Vervolgens bedacht ik mij: ik denk steeds dat ik het niet kan. Is dit waar?? Nee. Kan ik absoluut weten dat dit waar is?? Nee. Ik kan dat niet bewijzen, want ik heb nog niet een hele vuurloopworkshop georganiseerd en begeleid. Hoe reageer ik en wat gebeurt er wanneer ik die gedachte geloof? Ik voel me verdrietig en teleurgesteld in mezelf, ik voel me klein. Verder gebeurd er niets, ik hou mezelf tegen in het ontdekken van nieuwe mogelijkheden. Dat frustreert. Wie zou ik zijn zonder die gedachte? Ik zou relaxter zijn en nieuwe uitdagingen aangaan. Ik zou mezelf toestaan het nieuwe in elk geval te proberen en dan zien wat er gebeurt. Ik word ongelooflijk blij als ik met de vuurloopmaterie bezig ben. Ik mis iets essentieels in mezelf en in mijn bedrijf als ik deze nieuwe ervaringen niet aanga. Keer het om: ik heb de gedachte “ik kan het niet” omgekeerd. Ik maakte er “ik kan het wel” van. En: “ik sta mezelf toe te oefenen en te leren, zonder dat het meteen perfect moet.”
Deze stappen komen van Byron Katie en haar methode The Work. Ik vind het een zeer krachtige methode waardoor we onze gedachten kunnen onderzoeken in plaats van ze klakkeloos als waarheid aan te nemen.
0 reacties