Stampvoetend naar boven lopen, met deuren smijten, snauwen en heel snel huilen…

De laatste twee schoolweken van het schooljaar zijn hier aangebroken, en da’s te merken ook! 😉
De lontjes van de kinderen worden steeds korter. En als ik zie hoe vol en veel de dagen/weken zijn, dan snap ik dat.

Hoewel wij juist de kracht van less is more leven, heb je als ouder en als leerkracht niet op alles invloed en ontkom je ook niet altijd aan overprikkeling bij jezelf en bij kinderen. Sterker nog, ik geloof zelfs dat dat niet eens haalbaar is en ook niet het doel hoeft te zijn.

De groei en ontwikkeling zit hem juist in hoe help je jezelf als volwassene (als ouder of leerkracht) in periode waarin overprikkeling bij jezelf én bij kinderen op de loer ligt. En dat inzicht kom je alleen tegen als je ook die momenten van overprikkeling werkelijk tegenkomt.

Gisteravond bracht ik een van onze jongens naar bed. Hij had tranen, was moe. Ik luisterde, gaf hem de ruimte om te praten en z’n emoties te laten gaan en tot slot een voetenmassage (hier in huis hulpbron nummer 1!). En al snel viel hij in slaap.

Vanmorgen kon hij zijn bed niet uitkomen. De tijd tikte door. Mijn man en ik konden beiden rustig blijven. We weten inmiddels dat druk en haast opleggen alleen maar meer weerstand oproept. Hoe meer ruimte en vertrouwen wij gaven, hoe gemakkelijker alles liep.

Interessant is dat ik zowel bij mezelf als bij hem kon zijn. Ik had geen medelijden en ik deed niet aan vechten/ vluchten. Ik was aanwezig vanuit rust en kalmte.
Dit is co-regulatie.
En dat kan alleen als je zelf in rust en kalmte (gereguleerd) bent.

Dat is waar de relatie met kinderen begint.
Dat het is inspirerende groeiwerk voor jou als ouder en/of leerkracht.

Ps natuurlijk lukt mij dit niet altijd, ook ik ben lerende! Laten we de lat alsjeblieft laag leggen. Want soms projecteer je toch onbewust en onbedoeld je boosheid en frustraties op kinderen. Je wilt dit niet en toch gebeurt het. Waardoor je kind dus ook boos en gefrustreerd reageert op jou (hallo spiegel!).

Wees juist dan lief voor jezelf. Laat zien dat groeien met vallen en opstaan gaat. Zo leef jij ook voor hoe je met ongemak omgaat. Je kunt er altijd op terugkomen bij het kind. Zo van: “oeps, ik bedenk me ineens dat ik net wel erg onaardig tegen je deed. Sorry. Die onaardigheid had niets met jou te maken. Ik denk dat het kwam omdat ik nogal veel aan m’n hoofd had.”

Zoiets.

Hoe waanzinnig fijn is het als jij een veilige haven kunt zijn voor overprikkelde kinderen? Wat zou dat met jou en met hen doen?

Ontdek jouw hulpbronnen voor verbinding met jezelf en kinderen tijdens de introductiesessies. In juni – juli – augustus voor een speciaal zomers tarief.